Not defterime düşenler 9-4=V

Hep eski parçalar dinledim bugün..
Yaşlı ama eskimeyen insanların ölmeden evvelki son nefeslerinden bir nefes ile söyledikleri
Asla duygulanmadım
Hiç üzülmedim de
İlginç ki ağlamadım
Hep durağan ve donuk bit halde dinledim onları
Geçmişten söz etmek istemediler
Hep "günah değmemiş bir bedenin kutsiyetine" atıflar yapılır gibiydi
Acaba? (ki her acabada vardır bir kesinlik)
Acaba benim kirlenmişiliğim midir bana bunu hissettiren?
Beyazı belli eden çevresindeki siyah renk...
Ve düzensizliği bize gösteren ahenk
Değil mi?
Ey aziz okuyucu!
Henüz okumakta olduğun tallahi! (yeminin bir türlüsü de bu)
Ve inan ki...
Şiir felan değil.
En son şairi taşaldıklarından
Yavuklusunu da bir zengin burjuvaya (metnin yazarı bu kelimeden dolayı doğrudan kominist yaftası yemeye razıdır) kapatıldıktan
Sonra...
Şiir yazman haram!
Okumak ise büyük günah!
Ey okuyucu! Vakti zamanı şimdi tam bir "Ah!"
Ne diyordum?
-Yaşlı insanların yaşlı şarkıları...
-Hayır Yaşlı insanların ESKİmeyen (-meyen ekini getirten benim o parçayı dinleyerek eskitmemem- aziz okuyucu bak şu yazan ellerdeki kibir ve egoya!)
....