Ve dünyalar arası mekikler dokunur
Beyin kıvrımlarında şimşekler oluşur
Bir gün, bütün yazınlarını yakıp giden bir şair
Ve bütün sözlerini unutup geri dönen bir kafir
Ve bütün cevherlerden arınıp özüne dönen bir safir...
Uzayıp giden şiir
Ve hergün aklıma binbir çehre gider ve gelir...
ne kadar da çarpıcı
güneş acıtırken hala tenimi
ve karalarken kelimelerimi
hastalıklar bırakmadı henüz peşimi...
tüm günahlar aynı tonda...
ve tüm günahlardan sonra
tıpkı bütün vucutlar nasıl aynı ise
bütün çehreler de benzer oldu gözümde
ve kafiyeler bile tekrarlara düşüyor dilimde
vurgu için olmasa da...
kuru şehveti reddetmek
şeytana bir taş fırlatıp bir günaha rağbet etmek...
Kaçmak
Gitmek
Kurtulmasak da, gitmek...
Büyük heceli, büyük kelimelerin
Dünyasından
Küçük heceli, küçük kelimelerin,
Rüyasına...
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder