21 Haziran 2008 Cumartesi

Bir köşede

Bir köşede
Kaza kurşunumu bekliyorum
Ülkü’mün sınırlarını kimler koruyor?
Ve ben bu oyunu çok seviyorum
Kazanan aynı zaman da kaybeden
Kaybetmeye mahkum olan ise hiç girmedi bile oyuna
Sorulmadı bile istedikleri
Ve onun adına verilen cevapları ezberlemek ile geçti vakitleri
Başkalarının onun için, ve onun adına düşündüklerini
Bir bir kazıdı bilinç altına
Beyni yıkananın kalbi çoktan duraksamıştı
Damarlarında dolaşan solüsyon
Gelişmiş laboratuarlarda onun adına yine…
Son kelimelerini söylerken de aksamıştı
MIŞ gibi bir hayata
Yine mış gibi veda etmeye kalkmıştı…
Ölümün şakası yoktu
Ve bütün renkleri teke indirgeyen
Geceyi gündüze; gündüzü geceye bağlayamamanın şaşkınlığı
Beyaz mermer soğuğu
Selvi ağacı gölgesi…
Bir köşede
Bir söylence beklemiyorum!

Hiç yorum yok: