Kaçıp giden...

Ellerimin arasından kaçıp giden mi?
Beden içinde gizlenen aslında sen mi?
Sorular içinde bin umut
Rengi gece taklidi
Müsveddesi yakut
İçinde göz yaşları temsili Peygamber-i Yakup...
Kirlenen kalem, parmaklarım mahkum
Söylendi ne kadar söz varsa...
Kaç celsede verildi hüküm?
Dedim ya...
Gözleri içinde yaşlar...
Yitirdiğine ağlayan bir ehl-i yahud.
Öptüğüm dudaklar, dokunduğum beden
Uzak senden
Uzak benden
Bir rüya veyahut...
Rüya taklidi sahneler
Düşerken perdeler...
Gözleri taklid-i Peygamber-i Yakup...

Az ötesi...

Az ötesi bir kubbe/altı bin günah...

Ojeli parmaklar dolusu necaset

İşte -moral- tel örgülere asılı kalan cesaret

Sen, ben, o...Hep bir başkası

Üstümüze hiç bulaşmamıştı ya "tercihler çarpıklığı"

Ömür boyu tel örgü arkası

Etiğe sığmayan ahlak...

Kafesler ardına sığmasa da sığınan kalp...

Hep günah...Hep haram...

Anne bir gün ben de mi yatsam?

Sonra uzanıp kucağına olup biteni anlatsam?

Okşar mısın, yoksa çeker misin saçlarımı?

Aldığım ve alamadığım hazları...

Ne bileyim işte, bolca kaybolmuşluk duygusu...

Erkek kokusu...

Hem de en şehvetlisinden

Anne söylesene yalnızlık hep son mu durak?

Biraz daha ötesini hayal ile karışık anımsayarak ...

Sen de bilir misin?

Dün gece yağan yağmuru ve kaçışlarımı

Evden bir gece vakti yahut gündüz gözüne...

Yabancı kucakların bana açılışlarını

Ne de çabuk kirlenip yapıştı üstüme

Renkliler ile karışıp yıkanan beyazlarım

Anne! Merak etme henüz ağlamadım!

YAZIK!

Sadece düzgün vücut hatları mı aradıklarımız?
Yoksa olmak isteyip de olamadıklarımız?
MI?
Ve ben şimdi kafiye uğruna cümlelerime tecavüz ederken...
İsitklal de isitkbaline yürüyen bir fahişe yedi ceddi için küfürler dinlerken
Öyle bir vakit ki...
Gece için çok erken...
Olmak istediklerimiz mi?
Olduklarımız mı?
Ola geldiklerimiz peki?
Olduklarımız ile gururlanmaktan
Ve olamadıklarımız için içimizi kemirmekten
Tebessümlere vakit kaldı mı?
Riyakarlık zarı çoktan delinmiş...
Bakir olmayan bir tebessüm...
Kayganlaştırıcılar kullanmadan...
Kondomlar özenle seçilmiş
Sadece hayvanlık
Türün devam etme çabası değil!
Şehvet denizinde kayboldu Yalnızlık!
Ve hiç olmayan ideal SEN
Yitiridiğim düşlerimde seni...YAZIK!

Bazen film izlemek de güzeldir

Bazen film izlemek de güzeldir

Sonu ve başı olmasa da sevişmek

En azından istemek

Olmadı vaz geçmek

Fahişe bedenler

Ruhlar ise abide-i iffet

Ne oldu ne bitti ise herkes için rezalet

Ve aşk yok ki...

Ara sıra penceremin önünden geçerdi

Sonra bir gün terk edip gitti

Tüm Holywood filmlerinde olduğu gibi

Olaylar hep hızla gelişti

Bilmem kaçıncı cadde...

Sen zenci! Canın cehenneme!

Annem cennete, ayakları üstünde

Babam...Sessizlik hiç konuşmasam daha iyi

Bu kadar pislik...Hepsi bir günde

Umut mu?

Yok...Kaldı dünde

Sen yok...

Ben yok...

Kupkuru şehvet....

Islak fransız öpücükleri arasında

Dedim ya...

Bazen film izlemek de güzeldir...

Dostum R.Umit 'e....

Kalbinden mi vurulur "insan"?

Yoksa sadece bir elma değil midir Havva'dan Adem'e..

Benim neslimden ve olmayan geleceğime

Aşk gibi

Bir ok olup saplan beynin kılcal damarlarına

Yürüyüp sarsa zehri tüm bedeni

Eski şarkılardan yapacağım panzehirini

Ve o sokak sen yokken de olacak biliyorum

Moda sahillerinden seyredeceğim

Geleni ve gideni

Ölüm değil gezinen köşede

Saklanma!

yırtıp attığım şeyler yerine gelir mi?
parçalar tek tek eklemlendiğinde birbirine
sözlenen sözlerim ki...
boş verip yarım bıraktıklarım
bitmeyen, o kadınların dırdırları orada da işitilir mi?
ardı sıra terk ettiklerim
eklemlerde sızlayan sinir uçlarım
ve bilinmezlik içinde
kayıp, terk veya nefret ettiklerim
tek tek
sevdiklerim...

bazı insan hayvan olur...hayvan "Adem" olmaz imiş.

kirlenen ve sırtından oklanan hayvan değil

dumura uğramış insanlık

modern çağın gelişmiş silahları karşısında eğil

kayboldu "insan"; talkitte kalan hayvanlık...

yok nedir?

yok...kimse yok... günlerdir süren yokluk işte. bildiğin yokluk... ama gönül "yok" nedir bilmiyor.

hani fakir kadından yine onun gibi -anadan doğma fakir- ufak çocuğu bir şey istemiş de...kadın en sonunda "yok" demiş...fakir fakat henüz küçük emrah olgunluğuna erişemeyen çocuk da "ben yoku da yerim anne " demiş.

işte o misal.

-yok
-ben yok ile de sevişirim
-yok
-ben yok ile de öpüşürüm
-yok
-ben yok ile de bir ömrü paylaşırım
-yok....

ontoloji de "var"lık felsefesi var da..."yok"luğun felsefesi var mı?
"hiç" olabilmeyi söylüyor bize doğudan ve batıdan dervişler...

yok ki vardır. var ki yoktur. kimisi hem var hem yoktur. bir de arafta yokluk faslı vardır.
varlığım tüm yokluğa armağan olsun!

kim var? kim yok?

ses yok
görüntüler hep bir piksel daha da küçük
başlangıç çok...
saklanbaç oyunları omuzlarıma yük
"ben" var - "sen" yok
paradoks dolusu tramva
risaleler dolusu paradigma

mezmur içinden bir çıkış yolu
benden yine bana

senin gözlerinden bir kaçış yolu
senden yine sana

şimdi

sen var - ben yok