deniz tüm tuzunu üstüme bıraktı...ve güneş kavurdu her yanımı... hallaç ı hatırladım etrafımdakiler gülüp eğlenirken... tebessüm ettim...sonra ise durağanlaştım... dedem bir söz söyle bana ki feyz alayım dedi... ben sustum hallaç söyledi... "mutluluk için iki dünyadan da geç" dedi... sekseni devirmiş bir pir-i fani olan dedemin gözlerine baktım... dalıp gitmişti tek kelime bile anlmamıştı eminim... sadece melodisi bile etkilemiş olmalı... irkildi...ilerideki mezarlığa baktı donuk donuk...
-hadi akşam yemeği vakti...makarna ve köfte yapmıştım
-istemiyor canım...
-ama sonra ilaçların...
-yok...
-....
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder