istanbul ne kadar uzak?

istediğimiz herşeyi bulduğumuz yerdir istanbul aslında...
bu nedenle mi özleriz?
özlediklerimiz yitirdiklerimizdir aslında sahi ya!

hiç kazanmadığını yitiren adam
sevmeden terk edilen adam
sevmeden sevişen adam
bilmeden unutan adam
ah! ben!
ne kadar da bi çâre!

içimizdeki sevgi kıvılcı mı hiç oksijen ile buluşmamıştı ki...
oysa bana 7/24 eziyet eden gardiyan...
elindeki kırbacı asıp evine dönünce
yani bir işkence mesaisi bitince
evine dönünce
kapı açılınca
kucağına atlarken
adeta bir kalp hırsızı
minicik kızı
onu sevgi ile kucaklayabiliyordu
ben kalbimdeki
ve beynimdeki
acılardan sıyrılıp...
teşekkürler sundum
en taş kalplere bile merhamet ekene

içimde sabretmeye bir umut yeşerdi
sonuçta döner doalşır değişir...herkes beşerdi...