bu ses...

sabah güneş doğar iken henüz yemiş vermeye başlamış bir dut ağacının altında idim...bir yanımda çürümeye başlamış laleler... diğer yanımda can bulan gül goncaları... bahar gelmişti ve geçmişti. sahi ya şimdi sıra yazda idi...

um khaltoum dinlemeliyim! bu ses ile kendinden geçmiş ve geçecek olanlara katılmalıyım. ardı sıra da sezen aksu... klasiklerin haklarını vermeliyim diye düşünüyorum.

yalnızlık sözlerini tekrar okuyabilir miyim? onu bilmiyorum işte. sanırsam sadece bana neşe veren şeyleri hatırlamak istiyorum. özlem sadece güzellikleri hatırlatıyordu bana...geri kalanları ise silip atıyordu...

ve günler geçiyordu...az kalmıştı ya...

sabır sen ne güzel ilaçsın, bulunman çok zor olmasaydı keşke...