kendi kendine teşhis...

yaklaşık 45 gün olacak...evden 5 km den fazla uzaklaşmadım. üstüm başım yine ilaç kokuyor, karaciğer ve mide hayli zorlanıyor. kramplar ara ara baş ağrıları ile yoklamak da... ekseriye güneş doğarken yatıyorum, uyandığımda güneşin batmasına pek az bir süre kalıyor

-niçin eskisi gibi gülmüyorsun?

diye soruyorlar. soruları bile anlamıyorum artık. iletişimim daha ziyade okumak ve yazmak üzerine. donuk kelimeler ve imlâ kuralları ile geçiyor vakit. pek kimseye yaklaşamıyor da. annem ile de küstüm. harikâ(!)

evden uzaklaştım bir bahane ile... 1 aydır görmediğim boğazı görmeye gittim...vapur da seyyar satıcı yanımda bıçak seti satıyordu sanırsam... bir başka yaşlı teyze nazar boncukalrı satıyordu, az ilerideki adam ortağı ile iş hakkında konuşuyordu.... özetle insanlar yaşamak için mücadele veriyordu... ya ben?
diye düşündüm... sonra baktım düşünmeyi bırakmışım... aynı konuya odaklanabilme sürem gittikçe kısılmakta.

arkadaşlarımın yaptıkları espirilere gülmez hatta alınır da oldum...

ne kadar hüzünlü eski parça varsa buldum, bir bir dinliyorum...

biri " yeni insanlarla tanış" dedi... bir başkası "yeni heyecanlar bul..." bir diğeri..."yatağa vaktinde git, uykuna dikkat et..."

modern psikolojiyi yerden yere vuruyorum, sonra "S. Freud " un sapık olduğunu söyleyenleri dinliyorum... modenizmi mi güanh keçisi yapacağım yoksa?... kendi ürettiği hastalıkları yine kendi ürettiği ilaçlar ile tedavi etmeyen-tedavi adı ile oyalayan- modernite mi?

ve anormal durumları sanki normalMİŞ gibi gösterip; hastalarının hüç bir zaman herşeyini anlayamacak olan -ki bilemeyecekler mahrem sırları...her ne kadar psikanaliz keşiflerde kaybetselrde kendilerini- modern psikoloji...

insan ruhunun derinliğinde, o uzayın sonsuz sayılan boşluğu gibi...işte o boşlukta boğulup ölse bütün müritleri Freud'un...aslında bütün buldukları kendi -akılcı- yanılsamaları mı?

özetle bütün laf kalabalığının sonucu...ve-l âkıbet:
teşhis...
mukaddime-i buhran, depresif bir krizin girişi...
ve unutmadan...
evliliğin, ilişkilerin, yazılan kitapların...herşeyin en güzel en kibar ve en nâif yeri giriş kısmıdır...