10 Ocak 2010 Pazar

zikir, requiem ve golgota


Canan gereksen
Vuslat dilersen
Çal tatlı nefsen
Seyf-i Celali

Aşık Yunus


Öfken seni yenmiş. Kalın duvarlar örmüşsün etrafındakilere, ve o sonu gözükmeyen burçlardan -asla fil dişi kuleler değil onlar- küçümseyici nazarlar fırlatmışsın...Takılıp kalmış tevazu kalkanlarına , merhamet ordularınn...

Ve kuşatılan her direniş gibi, merhametten habersiz.... Kibir doludur yüksek surlar gerisindeki her savunma. Korkaktır. Düşmanı ile karşılaşmaktan...Merhamete çarpınca çözülür ben'lik ...

...amin için son kupleyi bekledi derviş
"de ki kimdir o merhamet ile bekleyen?"
mozart'tan sesler yükseldi ardı sıra
kafamın içinde uğultular, hiç susmayı bilmeyen!
dualar ve aminler...
zikir
requiem
ve golgota...
teşekkürler..."





Hiç yorum yok: