beklemek

"aklımda olan başka; karar başkadır

geçsin artık şu hazan, gelen bahar başkadır!"

Mevlana

günleri sayıyorum. bir sürü de küfür öğrendim. henüz söylemedim ama!.. denizin olmadığı, tren yolunun geçmediği burada beklemeye devam... en çok taşlardan ve çelikten bıktım.

bir kaç serçe ve güvercin sinmişti bir köşeye...kargalardan kalamamıştı gökyüzünde onlara yer... kara bulutlar geldi sanmıştım. hayır...

ne kargalar ne güvercinler ne de serçeler...ne kara bulutlar hepsi yalan!

ne kendini kandır ne de başkalarını...bir çoğu kaçıp gitmiş buralardan. artık yoklar!...

cinnet geçiren sadece insanlar değil demek ki...kuşlar da var. peki nereye gitti? ne yaptılar?... bilmiyorum...bekliyorum...

gece gördüğüm bütün cisimler hareket ediyor ben susuyorum... gün boyu sorulan sorulardan bıktım! bütün öğrettiklerimi unutturmak için çalışacağım bu gidişle...ve bildiklerini unutmalarını isteyeceğim çevremdeki insanlardan.

özel olarak bir de annem artık ağlamasın mümkünse tabi...

çehreler ne kadar da asabi!

babamın gölgesi nerede?

ve bir de...

olur ya...

ne olacaksa olsun elektrikler kesilmesin ama...

korkmasın küçük adamlar...