kırıntılar...

Her boş iskelede bir de beklenen sevgili vardır.
"Est" eki ile biten mısralarda
Hep bir keskinlik
Ve kesinlik...
Kıvrılıp giden yazı
Akıp giden kağıt
Susup giden ben
Akrasını dönen sen
Her buse ve her neşe
Pür buse ve pür neşe
Aramızda bir yerlerde...
Birgün sen de kaldır gözlerinin kapakalrını
Ve bak güneşe
Kendi ülkende
Hani kuzeyde...
Benim ülkemde
Hani hep daha güneyde...
Bir daha
Ama İstanbul'da yine
yine...yine...yine...
Altı minare gölgesi
Üstü gök kubbe
Kollarımın altında sen
Atıp duran göğüs kafesimde