16 Ocak 2015 Cuma

ya şimdi?

hiç bir söz yok ki,
içinde sen olmayasın.
sessizlik dahil.

meğer ki canım sıkılmış olsun
annem uzakta
beş yaşım uzakta
avlusunda koşturduğum tekkemiz uzakta
yani yüzümü gömdüğüm temiz çarşaflar uzakta
bilesin büyüyen çocuk!
araf var uzakta.

her sözden geri durdum. 
fayda yok nede olsa..
sen yoksan içinde.
annem yoksa
masal yoksa dilinde
hiç bir düş yoksa sonunda 
hangi aşk bizi paklar,
büyümüşlüğün kirinden?
hangi güzel sözler temizler dilimizi
yalandan?
hani sarıp sarmalayan var ya ikimizi...
susup da söyleyemediği
aslında kimsenin kimseyi çok da sevemediği
idare ediverdiği 
yalandan...
annemiz de yoktur ya 
kime şikayet etmeli?
beş yaşına kadar anneye, sonra tanrıya 
ya şimdi?


Hiç yorum yok: