vaazlar

ey nefsim! ey ben!

ister bir ister bin kapı örtülü olsun ne fark eder? Meğer ki günden ışıktan uzakta olasın... Eflatun'un mağarasına kaçan keşiş, anne karnına geri dönen bebek, ricat eden ordu... hepsinin de üzgün olduğunu bilirsin fakat mecburdurlar... 

virdi devam etsin diye keşişin, karnı doyabilsin diye bebeğin, ölmesin diye son kalan askerleri ordunun...

şimdilik ricat vaktidir...rica ederek ve af dileyerek ayrılmalıdır sahneden...

affedersiniz... evet haklısınız...bugün ki vaazım...

notlarımı evde unutmuşum, çok özür dilerim... anlatacaklarımı bir bir yazmıştım oysaki...siz aziz kitle,

sahi beni dinlemek yerine; benim yapamadığımı yapar mısınız lütfen?

-...?

sever misiniz birbirinizi?