mutluyum...

all those beautiful boyz...

bütün bu güzel çocuklarla geçiyor günler...bazen inadına küfür ediyorum bazense şehvet vari kahkahalar...yumruk yumruğa kavga etmemiz an meselesi olsa da...biliyorum birbirimizi aslında çok seviyoruz...

he loves...prison...

en çok acıtanın en çok sevilmesi...

mutluyum sadece. yok ki nedeni...oysa o kadar çok ki nedeni...

karışık işte...neyse gitmeliyim. yazamayacağım çok fazla sanırsam. ama bu aralar bir şeyi başardım. yazdığım mektubu yırtmadan gönderdim. anlaşılmaz ifadelerle dolu olsa da...yazdım ve bitti...oysa kalem ne kadar da acıtıyor kalbimi. kağıttan kalpler klübü kurulası bende üyesi olası bir haldeyim...

şimdi ufak ufak adamlar ve hanım efendiler beni bekliyor...ders zili çalıyor ve zaman çemberi tekrar dönüyor...Teşekkürler beni tekrar bana bağlıyan!