lütfen

eskiden yolunun kesiştiği ,fakat bir veya bir çok sebepten kopuverdiğin
ne sen eski sensindir; ne o eski o
biz, siz ve onlar da duruma dahil.
aynı cafede iki defa oturamadık. aynı nehirde iki defa yıkanamadığımız gibi.

yaşadığın her şey seni ona hazırlar gibidir.hani nice zaferler vardır ki hayatta...yenilgi yenilgi gelir...
gömlek ıslanır, kurur...ve tekrar ıslanır ve tekrar kurur...daha çok temiz olana değin. padişahın hazır olmayan hiçbir saraya konamayacağını bilerek... itinayla işler yüreğinde yaşadığın acılar ve sevinçler seni. bir gün eski bir yolcu ile tekrar kesiştiğinde yolun. işte o zaman daha çok anlarsın kıymet bilmen gerektiğini ve beraber yürünecek her adımın değerini. daha az konuşursun. daha çok bakışırsın. ihtimal çok fazla gülemezsin, çok fazla hüzne gark olamayacağın gibi.

ve sen kanatlı yolcu, tekrar uğramışken bu patikaya,
müsaade ederse kelebeği yaratıp onu ışığa müptela kılan,
sakın nefesten kesilme!
bil ki sessizce birikir ta derinde,
bir su yatağını bulmaya sabırsız,
meğerki kalbin mazi adlı taşlar engelinde
akıp coşmak için; zamansız, engelsiz ve arsız...
sakın nefesten kesilme!
zira daha tadılmadık şaraplar
konuşulmadık anılar
yürünmedik patikalar
ve aşındırılacak kaldırımlar
var.
yani kocaman bir hayat var.
sakın nefesten kesilme
lütfen.