herkes kendi yitiğini arar

herkes kendi yitirdiğini
aramak
bulmak
susmak
bir an yanında soluklamak
...
tüm bunlar için gönderilmiş dünyaya.
pek inanmamıştım insanın bu dünyada ihitiyacı olan yegane şeyin sevgi olduğunu duyunca. metaryalist de sayılmazdım. sadece minik bir şüphe. şimdi yalnızken anlıyorum.
ne kadar şüphem varsa sözlerine dair
kader, zaman, felek...hepsi öğretti
öğrendim ve bildim
kalbin içi bir kez açıldımı...
yani kendi yitğini
eksiğini
aczini
ve boşlığunu fark ettiği zaman...
aşk üzerine vacip iken...
varsın insan
birkez kaybetmiş olduğunu fark etmesin....

bedenler değil ruhlar vaftiz edilir
ki bebek bilsin
aşkı yitirdiğini ve onu bulmak için geldiğini
ve ezan kulaklara değil kalbe okunur .
ki bebek bilsin
aşkı yitirdiğini ve onu bulmak için geldiğini....